Definisi atau arti kata pemancung berdasarkan KBBI Online:
2pancung /
2pan·cung/
v,
memancung /
me·man·cung/
v menetak (memenggal) puncak (kepala dsb):
memancung kepala;
pemancung /
pe·man·cung/
n 1 alat untuk memancung (pedang, parang, dsb);
2 orang yg memancung
Posisi kata pemancung di database KBBI Online
pancar -
pancaragam -
pancarajadiraja -
pancaroba -
pancarona -
pancasila -
pancasilais -
pancasona -
pancasuara -
pancasuda -
pancausaha -
pancawalikrama -
pancawara -
pancawarna -
pancawarsa -
panci -
pancing -
pancir -
pancit -
panco -
pancong -
pancung -
pancung -
pancur -
pancut -
pandai -
pandai -
pandak -
pandam -
pandan -
pandang -
pandau -
pandawa -
pandega -
pandemi -
pandemik -
pandialektal -
pandir -
pandit -
pandom -
pandu -
pandu -
pandu -
panekuk -
panel